Wat is jicht?

Jicht is een veel voorkomende ziekte die in de geschiedenis van de geneeskunde uitvoerig is beschreven. Jicht is al sinds de tijd van Galen een groot probleem voor de volksgezondheid. Het veroorzaakt nog steeds invaliditeit en morbiditeit bij mensen die eraan lijden. Hoewel de therapie ervan de laatste jaren niet noemenswaardig is veranderd, is het belangrijk de literatuur te actualiseren. Er zijn nog steeds fouten in de behandeling ervan, niet alleen wat betreft de indicatie van een geneesmiddel voor een bepaalde klinische situatie, maar ook wat betreft de zorgvuldigheid die nodig kan zijn om bijwerkingen van de traditioneel gebruikte geneesmiddelen te voorkomen.

In dit kanaal kunt u alles leren over jicht en de natuurlijke behandelingen ervan: Jicht huismiddeltje

Behandeling van jicht

De etiopathogenese moet in aanmerking worden genomen om de beste behandeling te bepalen. Jicht kan worden veroorzaakt door een overproductie van urinezuren (gedefinieerd als meer dan 1000mg/dl urinezuur in 24 uur) of door een verminderde uitscheiding ervan (minder dan 330mg/dl). Patiënten met verminderde uitscheiding maken tussen 80% en 85% van alle gevallen uit. Deze gevallen houden meestal verband met genetische aanleg, veranderde nierfunctie, behandeling met diuretica en gebruik van thiaziden. Tot de oorzaken van de overmatige productie van urinezuur behoren inherente defecten in het purinemetabolisme, versnelde ATP-synthese of verhoogde celvernieuwing. De behandeling van jicht omvat drie fasen: behandeling van de acute aanval, verlaging van het urinezuur en profylaxe tegen nieuwe acute gebeurtenissen. Tot de acute jichtmedicijnen behoren NSAID's (niet-steroïde ontstekingsremmers), colchicine en intra-articulaire glucocorticoïden, en adrenocorticotrope hormonen.

Hier vindt u de beste natuurlijke jichtbehandeling: Behandeling van jicht

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)

NSAID's en colchicine zijn de meest gebruikte geneesmiddelen bij acute jichtaanvallen. Zij hebben minder bijwerkingen en verdienen de voorkeur bij patiënten zonder onderliggende comorbiditeiten. Ze zijn doeltreffender wanneer ze binnen de eerste 24 uur na een aanval worden gebruikt. Indomethacine is een bekend NSAID dat jicht kan behandelen. Het heeft echter een kortere halfwaardetijd dan andere NSAID's. Een vergelijking van NSAID's heeft geen significante verschillen in pijnverlichting of tolerantie-indices opgeleverd. Hoewel NSAID's acute aanvallen in 90% van de gevallen binnen vijf tot acht dagen kunnen verhelpen, zijn er potentiële bijwerkingen. Patiënten met een veranderde nierfunctie, actieve maagzweren, gastro-intestinale bloedingen, leverdisfunctie of anticoagulantiatherapie (met warfarine) mogen geen NSAID's voorgeschreven krijgen.

U kunt ook overwegen NSAID's met cyclo-oxygenase 2-remmers te gebruiken, rekening houdend met het cardiovasculaire risico van de patiënt. Soortgelijke resultaten werden verkregen uit het oogpunt van werkzaamheid tussen COX2 NSAID's en niet-selectieve NSAID's. Ten tijde van dit onderzoek zijn er geen studies verricht om de werkzaamheid of de bijwerkingen van NSAID's met colchicine te vergelijken. Colchicine was, zoals eerder vermeld, een populair geneesmiddel. Het gebruik van NSAID's bij oudere volwassenen is problematischer omdat zij vaak gepaard gaan met meerdere onderliggende comorbiditeiten, polyfarmacie en een grote gevoeligheid voor bijwerkingen. Vanwege de hogere bijwerkingen mag indomethacine bij deze patiënten niet worden gebruikt. Bij afwezigheid ervan kunnen andere soorten NSAID's in lage doses gedurende kortere perioden worden gebruikt.

De symptomen kunnen altijd variëren, hier vindt u meer informatie over alle symptomen: Jicht Symptomen

Colchicine

Sinds de oudheid wordt dit middel gebruikt om acute jicht te behandelen. Het is een actieve alkaloïde die afkomstig is van de bloem van Colchicum autumnale. Het wordt gemetaboliseerd in de lever en uitgescheiden via de nieren en de galwegen. Het is zeer vetoplosbaar en heeft een hoge volumeverdeling, wat wijst op intracellulaire accumulatie. Dit was vooral duidelijk in polymorfonucleaire leukocyten. Het werkingsmechanisme is nog niet volledig bekend, maar men vermoedt dat het te maken heeft met interferentie met tubuline-dimeren. Dit veroorzaakt een verandering in bepaalde leukocytenfuncties, zoals diapedese en lysosomale granulatie, en chemotaxis. Dit resulteert in een afname van activering, migratie en zelfs chemotaxis van leukocyten.

Een goed dieet is van vitaal belang om jicht te voorkomen of te genezen: Jicht Dieet

Glucocorticoïden

Patiënten met acute jicht hebben glucocorticoïden gebruikt, intra-articulair of systemisch, ondanks het feit dat er weinig studies en geen gerandomiseerde klinische onderzoeken zijn. Het is aanvaardbaar als alternatieve behandeling voor patiënten met contra-indicaties of intolerantie voor NSAID's en collchicine. Het is belangrijk te vermelden dat orale toediening van corticosteroïden niet wordt aanbevolen vanwege de mogelijkheid van ernstige jicht bij patiënten met een transplantatie die prednisolondoses tussen 7,5-15 mg per dag krijgen.

Patiënten met artritis van één of meer gewrichten kunnen intra-articulaire corticosteroïden overwegen als zij bijwerkingen hebben of niet reageren op NSAID's of colchicine. Voordat intra-articulaire corticosteroïden worden gebruikt, moet septische artritis als oorzaak worden uitgesloten. De dosis hangt af van de grootte en de plaats van het aangetaste gewricht. Triamcinolon kan worden gebruikt in kleine gewrichten zoals de voeten of de handen, maar voor grotere gewrichten zoals de knie kan 40-60 mg nodig zijn. Deze behandelingsoptie is effectief omdat intra-articulaire aspiratie mogelijk is. Dit zorgt voor onmiddellijke pijnverlichting of vermindering van de intra-articulaire hypertensie.

Er zijn veel huismiddeltjes die jichtpijn helpen voorkomen en verlichten: Huismiddeltjes voor jicht

Conclusie

Het is belangrijk te bedenken dat acute jicht werd behandeld vóór de komst van gerandomiseerde klinische proeven. Ook bestaan er, afgezien van de COX2 NSAID's, geen nieuwe moleculen om de acute fase te behandelen.

Gezien het duidelijke verband tussen jicht, zwaarlijvigheid, metabool syndroom en arteriële hypertensie en het feit dat er in het land geen grootschalige studies beschikbaar zijn, is het voorts van belang studies naar het klinisch beheer aan te moedigen. Deze studies zullen de EULAR-schema's vergelijken met die welke in verschillende ziekenhuizen worden gebruikt. Zij zullen verschillende variabelen zoals bevestigingscriteria, leeftijd en andere co-morbiditeiten analyseren om te bepalen of de schema's een effect hebben op het normaliseren van urikemie, of de wijziging van deze in hoeveelheid of combinatie een effect hebben op de controle van deze niveaus, en de frequentie en het verband tussen de verschillende schema's.

Studies die de effecten onderzoeken van geneesmiddelen om het urinezuurgehalte onder controle te houden, volstaan niet. Er moeten eerstelijnszorgmaatregelen worden genomen om de bevolking voor te lichten over gezonde levensstijlkeuzes. Dit zal de kans op aan hyperurikemie gerelateerde ziekten verminderen en de levenskwaliteit verbeteren.